Programowanie Dodatki

Z Skrypty dla studentów Ekonofizyki UPGOW

(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „__TOC__ =Dodatek 1=”)
Linia 1: Linia 1:
__TOC__
__TOC__
=Dodatek 1=
=Dodatek 1=
 +
Zamieszczam tutaj nieco bardziej rozbudowane przykłady programów wykorzystujących instrukcje sterujące. Napisane są wg reguł C++, dla ich zrozumienia kilka wstępnych informacji o C++. C++ rozróżnia duże i małe litery, format zapisu jest swobodny, tak zwane białe znaki (np. spacja, tab, ...) są pomijane przez kompilator. Łańcuch znaków (komentarz) zawarty pomiędzy  /*        */    , służy programiście tylko do zwiększenia czytelności tekstu programu. Komentarzem jest także łańcuch znaków pisany po dwóch ukośnikach // , ale tylko do końca linii (tzw. krótki komentarz). Zmienne przed pierwszym użyciem muszą być zadeklarowane, np. zapis
 +
<source lang="cpp">int wynik;
 +
float X;
 +
double Y;
 +
char Z;</source>
 +
oznacza, że w programie będą używane zmienne o nazwach; wynik (liczba całkowita), X (liczba zmiennoprzecinkowa), Y (liczba zmiennoprzecinkowa podwójnej precyzji), Z (pojedynczy znak alfanumeryczny). Nazwy zmiennych mogą zaczynać się od litery (dużej lub małej) lub znaku podkreślenia, nie mogą zaczynać się np. od cyfry, znaków $, @, itp
 +
.
 +
Naturalnie, muszą też być różne od słów kluczowych języka, takich jak '''if, for, do,''' …itp.
 +
 +
Większa ilość zmiennych jednego typu można zgromadzić w tablicy, np.
 +
<source lang="cpp">int tab[4];</source>
 +
oznacza deklarację 10-elementowej tablicy liczb całkowitych. Numeracja elementów tablicy zaczyna się od zera.
 +
<source lang="cpp">int szachy [8] [8];  </source>
 +
oznacza deklarację tablicy dwuwymiarowej o 8 wierszach i 8 kolumnach.
 +
Wymienię kilka najczęściej używanych operatorów:
 +
:=        podstawienie 
 +
:==      jest równy
 +
:!=      jest różny
 +
:<=      mniejszy lub równy
 +
:<=      większy lub równy
 +
:||          suma logiczna, inaczej alternatywa czyli logiczne „lub”
 +
:&&    iloczyn logiczny, inaczej koniunkcja czyli logiczne „i”
 +
:%      dzielenie modulo, otrzymujemy resztę z dzielenia dwóch liczb
 +
 +
Program C++ składa się z jednej lub większej ilości funkcji. Funkcja jest zbiorem deklaracji i instrukcji przeznaczonych do wykonania jakiegoś zadania. Definicja funkcji zawiera
 +
 +
:typ_wartości  nazwa_funkcji  (lista parametrów)           
 +
:{
 +
::// treść (ciało) funkcji czyli deklaracje zmiennych i instrukcje do wykonania
 +
::..............
 +
:}
 +
 +
Przykład,
 +
<source lang="cpp">int suma (int i, int j) {
 +
  int k;
 +
  k = i + j;
 +
  return k;
 +
}</source>
 +
 +
Wywołanie funkcji to po prostu podanie jej nazwy, wraz z parametrami w nawiasach np.
 +
<source lang="cpp">int i = 50, j = 100, m;
 +
m = suma (i, j);</source>
 +
Po wywołaniu (uruchomieniu) funkcji wykonywane są instrukcje zawarte w jej ciele, aż do napotkania na słowo kluczowe '''return''', wówczas zwracana jest wartość stojąca na prawo od return i kończy się działanie funkcji. Jeżeli funkcja nie zwraca żadnej wartości, to należy ją poprzedzić słowem '''void''', w funkcji typu '''void''' instrukcja '''return''' nie musi wystąpić. 
 +
Każdy program musi zawierać funkcję o nazwie '''main( )''', wykonywanie programu rozpoczyna się zawsze od funkcji '''main( )''', może ona być tylko typu '''void''' lub '''int'''.
 +
 +
Zwykle w przygotowywanym programie korzystamy z pewnych standardowych funkcji tzw. funkcji bibliotecznych lub specjalnych operacji np. wejścia/wyjścia. Przykładowo, instrukcja
 +
<source lang="cpp">cout <<  ” STOP” ;</source>

Wersja z 12:38, 30 mar 2010

Spis treści

Dodatek 1

Zamieszczam tutaj nieco bardziej rozbudowane przykłady programów wykorzystujących instrukcje sterujące. Napisane są wg reguł C++, dla ich zrozumienia kilka wstępnych informacji o C++. C++ rozróżnia duże i małe litery, format zapisu jest swobodny, tak zwane białe znaki (np. spacja, tab, ...) są pomijane przez kompilator. Łańcuch znaków (komentarz) zawarty pomiędzy /* */ , służy programiście tylko do zwiększenia czytelności tekstu programu. Komentarzem jest także łańcuch znaków pisany po dwóch ukośnikach // , ale tylko do końca linii (tzw. krótki komentarz). Zmienne przed pierwszym użyciem muszą być zadeklarowane, np. zapis

int wynik; 
float X;
double Y; 
char Z;

oznacza, że w programie będą używane zmienne o nazwach; wynik (liczba całkowita), X (liczba zmiennoprzecinkowa), Y (liczba zmiennoprzecinkowa podwójnej precyzji), Z (pojedynczy znak alfanumeryczny). Nazwy zmiennych mogą zaczynać się od litery (dużej lub małej) lub znaku podkreślenia, nie mogą zaczynać się np. od cyfry, znaków $, @, itp . Naturalnie, muszą też być różne od słów kluczowych języka, takich jak if, for, do, …itp.

Większa ilość zmiennych jednego typu można zgromadzić w tablicy, np.

int tab[4];

oznacza deklarację 10-elementowej tablicy liczb całkowitych. Numeracja elementów tablicy zaczyna się od zera.

int szachy [8] [8];

oznacza deklarację tablicy dwuwymiarowej o 8 wierszach i 8 kolumnach. Wymienię kilka najczęściej używanych operatorów:

= podstawienie
== jest równy
!= jest różny
<= mniejszy lub równy
<= większy lub równy
|| suma logiczna, inaczej alternatywa czyli logiczne „lub”
&& iloczyn logiczny, inaczej koniunkcja czyli logiczne „i”
% dzielenie modulo, otrzymujemy resztę z dzielenia dwóch liczb

Program C++ składa się z jednej lub większej ilości funkcji. Funkcja jest zbiorem deklaracji i instrukcji przeznaczonych do wykonania jakiegoś zadania. Definicja funkcji zawiera

typ_wartości nazwa_funkcji (lista parametrów)
{
// treść (ciało) funkcji czyli deklaracje zmiennych i instrukcje do wykonania
..............
}

Przykład,

int suma (int i, int j) {
  int k;
  k = i + j;
  return k; 
}

Wywołanie funkcji to po prostu podanie jej nazwy, wraz z parametrami w nawiasach np.

int i = 50, j = 100, m;
m = suma (i, j);

Po wywołaniu (uruchomieniu) funkcji wykonywane są instrukcje zawarte w jej ciele, aż do napotkania na słowo kluczowe return, wówczas zwracana jest wartość stojąca na prawo od return i kończy się działanie funkcji. Jeżeli funkcja nie zwraca żadnej wartości, to należy ją poprzedzić słowem void, w funkcji typu void instrukcja return nie musi wystąpić. Każdy program musi zawierać funkcję o nazwie main( ), wykonywanie programu rozpoczyna się zawsze od funkcji main( ), może ona być tylko typu void lub int.

Zwykle w przygotowywanym programie korzystamy z pewnych standardowych funkcji tzw. funkcji bibliotecznych lub specjalnych operacji np. wejścia/wyjścia. Przykładowo, instrukcja

cout <<  ” STOP” ;