Z Skrypty dla studentów Ekonofizyki UPGOW
(Utworzył nową stronę „__TOC__ =Dodatek 1=”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
=Dodatek 1= | =Dodatek 1= | ||
+ | Zamieszczam tutaj nieco bardziej rozbudowane przykłady programów wykorzystujących instrukcje sterujące. Napisane są wg reguł C++, dla ich zrozumienia kilka wstępnych informacji o C++. C++ rozróżnia duże i małe litery, format zapisu jest swobodny, tak zwane białe znaki (np. spacja, tab, ...) są pomijane przez kompilator. Łańcuch znaków (komentarz) zawarty pomiędzy /* */ , służy programiście tylko do zwiększenia czytelności tekstu programu. Komentarzem jest także łańcuch znaków pisany po dwóch ukośnikach // , ale tylko do końca linii (tzw. krótki komentarz). Zmienne przed pierwszym użyciem muszą być zadeklarowane, np. zapis | ||
+ | <source lang="cpp">int wynik; | ||
+ | float X; | ||
+ | double Y; | ||
+ | char Z;</source> | ||
+ | oznacza, że w programie będą używane zmienne o nazwach; wynik (liczba całkowita), X (liczba zmiennoprzecinkowa), Y (liczba zmiennoprzecinkowa podwójnej precyzji), Z (pojedynczy znak alfanumeryczny). Nazwy zmiennych mogą zaczynać się od litery (dużej lub małej) lub znaku podkreślenia, nie mogą zaczynać się np. od cyfry, znaków $, @, itp | ||
+ | . | ||
+ | Naturalnie, muszą też być różne od słów kluczowych języka, takich jak '''if, for, do,''' …itp. | ||
+ | |||
+ | Większa ilość zmiennych jednego typu można zgromadzić w tablicy, np. | ||
+ | <source lang="cpp">int tab[4];</source> | ||
+ | oznacza deklarację 10-elementowej tablicy liczb całkowitych. Numeracja elementów tablicy zaczyna się od zera. | ||
+ | <source lang="cpp">int szachy [8] [8]; </source> | ||
+ | oznacza deklarację tablicy dwuwymiarowej o 8 wierszach i 8 kolumnach. | ||
+ | Wymienię kilka najczęściej używanych operatorów: | ||
+ | := podstawienie | ||
+ | :== jest równy | ||
+ | :!= jest różny | ||
+ | :<= mniejszy lub równy | ||
+ | :<= większy lub równy | ||
+ | :|| suma logiczna, inaczej alternatywa czyli logiczne „lub” | ||
+ | :&& iloczyn logiczny, inaczej koniunkcja czyli logiczne „i” | ||
+ | :% dzielenie modulo, otrzymujemy resztę z dzielenia dwóch liczb | ||
+ | |||
+ | Program C++ składa się z jednej lub większej ilości funkcji. Funkcja jest zbiorem deklaracji i instrukcji przeznaczonych do wykonania jakiegoś zadania. Definicja funkcji zawiera | ||
+ | |||
+ | :typ_wartości nazwa_funkcji (lista parametrów) | ||
+ | :{ | ||
+ | ::// treść (ciało) funkcji czyli deklaracje zmiennych i instrukcje do wykonania | ||
+ | ::.............. | ||
+ | :} | ||
+ | |||
+ | Przykład, | ||
+ | <source lang="cpp">int suma (int i, int j) { | ||
+ | int k; | ||
+ | k = i + j; | ||
+ | return k; | ||
+ | }</source> | ||
+ | |||
+ | Wywołanie funkcji to po prostu podanie jej nazwy, wraz z parametrami w nawiasach np. | ||
+ | <source lang="cpp">int i = 50, j = 100, m; | ||
+ | m = suma (i, j);</source> | ||
+ | Po wywołaniu (uruchomieniu) funkcji wykonywane są instrukcje zawarte w jej ciele, aż do napotkania na słowo kluczowe '''return''', wówczas zwracana jest wartość stojąca na prawo od return i kończy się działanie funkcji. Jeżeli funkcja nie zwraca żadnej wartości, to należy ją poprzedzić słowem '''void''', w funkcji typu '''void''' instrukcja '''return''' nie musi wystąpić. | ||
+ | Każdy program musi zawierać funkcję o nazwie '''main( )''', wykonywanie programu rozpoczyna się zawsze od funkcji '''main( )''', może ona być tylko typu '''void''' lub '''int'''. | ||
+ | |||
+ | Zwykle w przygotowywanym programie korzystamy z pewnych standardowych funkcji tzw. funkcji bibliotecznych lub specjalnych operacji np. wejścia/wyjścia. Przykładowo, instrukcja | ||
+ | <source lang="cpp">cout << ” STOP” ;</source> |
Wersja z 12:38, 30 mar 2010
Spis treści |
Dodatek 1
Zamieszczam tutaj nieco bardziej rozbudowane przykłady programów wykorzystujących instrukcje sterujące. Napisane są wg reguł C++, dla ich zrozumienia kilka wstępnych informacji o C++. C++ rozróżnia duże i małe litery, format zapisu jest swobodny, tak zwane białe znaki (np. spacja, tab, ...) są pomijane przez kompilator. Łańcuch znaków (komentarz) zawarty pomiędzy /* */ , służy programiście tylko do zwiększenia czytelności tekstu programu. Komentarzem jest także łańcuch znaków pisany po dwóch ukośnikach // , ale tylko do końca linii (tzw. krótki komentarz). Zmienne przed pierwszym użyciem muszą być zadeklarowane, np. zapis
int wynik; float X; double Y; char Z;
oznacza, że w programie będą używane zmienne o nazwach; wynik (liczba całkowita), X (liczba zmiennoprzecinkowa), Y (liczba zmiennoprzecinkowa podwójnej precyzji), Z (pojedynczy znak alfanumeryczny). Nazwy zmiennych mogą zaczynać się od litery (dużej lub małej) lub znaku podkreślenia, nie mogą zaczynać się np. od cyfry, znaków $, @, itp . Naturalnie, muszą też być różne od słów kluczowych języka, takich jak if, for, do, …itp.
Większa ilość zmiennych jednego typu można zgromadzić w tablicy, np.
int tab[4];
oznacza deklarację 10-elementowej tablicy liczb całkowitych. Numeracja elementów tablicy zaczyna się od zera.
int szachy [8] [8];
oznacza deklarację tablicy dwuwymiarowej o 8 wierszach i 8 kolumnach. Wymienię kilka najczęściej używanych operatorów:
- = podstawienie
- == jest równy
- != jest różny
- <= mniejszy lub równy
- <= większy lub równy
- || suma logiczna, inaczej alternatywa czyli logiczne „lub”
- && iloczyn logiczny, inaczej koniunkcja czyli logiczne „i”
- % dzielenie modulo, otrzymujemy resztę z dzielenia dwóch liczb
Program C++ składa się z jednej lub większej ilości funkcji. Funkcja jest zbiorem deklaracji i instrukcji przeznaczonych do wykonania jakiegoś zadania. Definicja funkcji zawiera
- typ_wartości nazwa_funkcji (lista parametrów)
- {
- // treść (ciało) funkcji czyli deklaracje zmiennych i instrukcje do wykonania
- ..............
- }
Przykład,
int suma (int i, int j) { int k; k = i + j; return k; }
Wywołanie funkcji to po prostu podanie jej nazwy, wraz z parametrami w nawiasach np.
int i = 50, j = 100, m; m = suma (i, j);
Po wywołaniu (uruchomieniu) funkcji wykonywane są instrukcje zawarte w jej ciele, aż do napotkania na słowo kluczowe return, wówczas zwracana jest wartość stojąca na prawo od return i kończy się działanie funkcji. Jeżeli funkcja nie zwraca żadnej wartości, to należy ją poprzedzić słowem void, w funkcji typu void instrukcja return nie musi wystąpić. Każdy program musi zawierać funkcję o nazwie main( ), wykonywanie programu rozpoczyna się zawsze od funkcji main( ), może ona być tylko typu void lub int.
Zwykle w przygotowywanym programie korzystamy z pewnych standardowych funkcji tzw. funkcji bibliotecznych lub specjalnych operacji np. wejścia/wyjścia. Przykładowo, instrukcja
cout << ” STOP” ;