Na zajęciach w ramach modułu dokonuje się analizy struktury fonetyczno–fonologicznej i morfologicznej języka starocerkiewnosłowiańskiego, zapisywanego w tekstach liturgicznych od II połowy IX wieku. Studenci poznają w sposób szczegółowy fleksję werbalną oraz system temporalny języka staro-cerkiewno-słowiańskiego (formy czasu teraźniejszego, proste i złożone formy czasów przeszłych i przyszłych). Uwaga prowadzącego skupia się także na formach i funkcjach imiesłowów oraz kategorii trybu warunkowego (conditionalis). Uzupełnieniem omawianej problematyki jest wskazanie na osobliwe konstrukcje składniowe języka staro-cerkiewno-słowiańskiego (ACI, DCI, dativus absolutus, konstrukcja byti+infinitivus, infinitivus i supinum).
- Prowadzący: Błaszak Magdalena