MES - czyli Metoda Elementów Skończonych. Jest dział na pograniczu matematyki, fizyki i inżynierii materiałowej wykorzystujący zaawansowane narzędzia matematyczne do tworzenia, projektowania i rozwijania wszelkich konstrukcji technicznych i biotechnologicznych. Korzystanie z narzędzi opierających się o MES (oprogramowanie do projektowanie płaskiego 2D i bryłowego 3D) pozwala nam na analizę tworzonej struktury w zakresie użytych rozwiązań konstrukcyjnych, wytrzymałości materiałowej i samego doboru poszczególnych składników tworzonego obiektu. Pozwala nam teoretycznie analizować zależności i współprace pomiędzy poszczególnymi składnikami, które nierzadko mają całkowicie inną strukturę. Metoda MES pozwala nam badać wytrzymałość materii i powstałych konstrukcji poprzez zadawanie określonych obciążeń i utwierdzeń technologicznych, wyznaczanie naprężeń, odkształceń i przemieszczeń bez fizycznego wykonania elementów.

Praca przy pomocy narzędzi MES pozwala nam przyspieszyć proces wdrażania pomysłów i projektów do produkcji i zminimalizować ryzyko powstania uszkodzeń powstających już elementów nawet podczas długotrwałego procesu eksploatacji. W konsekwencji obniżamy ryzyko powstania błędów na etapie projektowania poszczególnych elementów jak i całych zespołów technologicznych.

Pamiętać jednak należy że techniki MES nie wyręcza nas we wszystkimi, to my operatorzy czy też projektanci musimy wiedzieć co i jak się dzieje aby wyciągać właściwe wnioski wynikające z zastosowania określonego narzędzia projektowego. MES jako narzędzie projektowe ma tez swoje niedoskonałości, które wynikają z dokładności zaimplementowanych w oprogramowaniu teorii fizycznych i matematycznych. Do tego dochodzi jeszcze jeden problem, będący znakiem naszych czasów i rozwoju cywilizacji, zapotrzebowanie na moc obliczeniową maszyn informatycznych które wykonują symulacje. Należy pamiętać że techniki MES są tym lepsze im badana struktura zostanie podzielona na więcej podstawowych elementów geometrycznych. Ilość elementów pociąga za sobą pracochłonność obliczeń i potrzebnego czasu obliczeniowego co w konsekwencji powoduje wzrost zużycia energii do przeprowadzenia procesu projektowego.