słownik

to choroba charakteryzująca się silnymi napadami duszności wskutek zwężenia oskrzelików płucnych najczęściej pod wpływem uczulenia na różne substancje.

Objawy:
- nagły, silny suchy, długo trwający kaszel
- świszczący oddech
- brak możliwości "złapania" oddechu
- czasami siność skóry
- utrata przytomności

Przyczyny:
- substancja uczulająca w kontakcie z osobą chorą
- intensywny wysiłek fizyczny
- nieprzyjęcie leków o stałej godzinie lub pominięcie dawki

(przecukrzenie) to zwiększony poziom glukozy we krwi. Do przyczyn hiperglikemii należy zaliczyć:
- obifty posiłek (zbyt bogaty w węglowodany)
- niedostateczna dawka insuliny (niewykonana iniekcja insuliny, zbyt mała dawka, niewłaściwa insulina)
- fizyczny lub emocjonalny stres
- mniejszy niż zwykle wysiłek fizyczny
- choroba (gorączka)

Objawem (charakterystycznym) dla śpiączki cukrzycowej (hipoglikemicznej) jest wyczuwalny zapach acetonu z ust poszkodowanego.

(niedocukrzenie) to obniżenie się poziomu glukozy we krwi pod wpływem nadmiernej ilości insuliny w organizmie człowieka. Przyczyny hipoglikemii:
- pobranie zbyt dużej dawki insuliny
- błędy dietetyczne (niezjedzenie jednego lub więcej posiłków)
- nieregulane przyjmowanie zaleconych dawek doustnych leków hipoglikemizujących
- nieodpowiednia dawka leków doustnych
- spożycie alkoholu
- duży wysiłek fizyczny

Objawy:
- omdlenie, bladość skóry (lepka, zimna, spocona)
- drżenie mięśni i kołatanie serca
- przyspieszone tętno, płytki oddech
- pobudzenie, niepokój
- utrata przytomności

to sposób przymocowania bandaża podczas wykonywania opatrunku różnych okolic ciała

to obecność powietrza lub gazu w jamie opłucnowej

(łac. epilepsia) to przewlekłe zaburzenie pracy mózgu o różnej etiologii, charakteryzujące się przede wszystkim nawracającymi napadami drgawek, którym może towarzyszyć utrata przytomności. Napady występują samoistnie, ale mogą je wyzwolić: alkohol, niektóre leki, stany gorączkowe lub np. migający ekran telewizora (padaczka światłoczuła)

to proste, natychmiastowe czynności ratownicze wykonywane przez świadków i/lub uczestników nagłego wypadku przed przybyciem fachowej pomocy medycznej

Raną nazywamy wszystkie uszkodzenia tkanek, którym towarzyszy przerwanie ciągłości powłok ciała (skóry, błon śluzowych)

powstaje w wyniku działania ostrego, tnącego narzędzia (nóż, brzytwa). Ma najczęściej przebieg prosty, nie sięga głęboko. Brzegi rany ciętej są gładkie, równe, a otaczające tkanki nieuszkodzone. Przy przecięciu tętnic powierzchownych obficie krwawi. Po chirurgicznym zaopatrzeniu rana cięta goi się z pozostawieniem niedużej blizny

powstaje w wyniku ugryzienia przez człowieka lub zwierzę. Tkanki są zwykle poszarpane, a rana goi się źle wskutek zakażenia bakteriami z jamy ustnej