Klasyczne modele motywowania
Conditions d’achèvement
1. TRADYCYJNY MODEL MOTYWOWANIA
Twórca: Frederick W. Taylor, II poł. XIX wieku.
Człowiek z natury jest leniwy, czuje niechęć do pracy.
Trzeba go nadzorować. System kar.
Ludzie z reguły nie posiadają ambicji - wolą być kierowani niż kierować.
Najlepiej motywują pieniądze:
- Wprowadził system akordowy.
Uważał, że trzeba dopasowywać pracę do możliwości poszczególnych jednostek.
Choć na tamte czasy były to całkiem nowe wnioski, to szybko się zdezaktualizowały - Taylor swój system stworzył dla XIX-wiecznych fabryk, w których praca była ciężka, a robotnicy niewykształceni.
2. MODEL STOSUNKÓW MIĘDZYLUDZKICH
- Na podstawie badań stwierdzono, że relacje międzyludzkie są ważne w pracy,
- Ważna postać: Elton Mayo, Przełom lat 20./30. XX wieku,
- Podkreślenie przydatności pracownika - pokazywanie mu znaczenia jego pracy w realizacji działań całej firmy,
- Kierownik/lider ma zapewnić zespołowi poczucie, że jest potrzebny i doceniany,
- Istotne są również relacje między pracownikami,
- Dostrzega niebezpieczeństwo związane ze znużeniem pracownika obowiązkami,
- Ważną rolę pełnią tutaj niematerialne czynniki motywacyjne,
- Nazywany też modelem stosunków współdziałania, związany z kierunkiem human relations.
3. MODEL ZASOBÓW LUDZKICH
- Ważne postaci: Maslow, Douglas McGregor,
- Dostrzega złożoność problemu. Uwzględnia płacę, relacje z ludźmi, rozwijanie samodzielności pracy, możliwość rozwoju, zawodowego i awansu,
- Pracownik ma widzieć sens w swojej pracy, zdawać sobie sprawę jaki ma ona wpływ na działanie firmy,
- Zatrudnieni mają wpływ na metody i sposoby pracy i organizacji,
- Mogą decydować w zakresie swoich kompetencji,
- Ponoszą odpowiedzialność za wykonaną pracę,
- Praca wg kwalifikacji zawodowych, predyspozycji i umiejętności każdego pracownika,
- Wtedy pracownicy stają się bardziej aktywni, ponieważ mają poczucie sensu oraz tego, że coś od nich zależy.