Przedmiot stanowi rozszerzenie dotychczasowej wiedzy z kanonu psychologii poznawczej i metodologii badań psychologicznych oraz wprowadza nową, podstawową tematykę z zakresu epistemologii i filozofii nauki.

Założeniem leżącym u podstawy bloku zajęć jest nabycie kluczowych w zawodzie psychologa-badacza umiejętności: I. Wykorzystania ciężaru dowodowego opartego na metodzie naukowej do krytycznej ewaluacji zasadności założeń pseudonaukowych teorii (np. homeopatia, terapie regresywna, EMDR, FC, hipnoza itd.), popularnych ideologii (np. postmodernizm, relatywizm poznawczy) czy powszechnie powtarzanych „zdroworozsądkowych” mitów; II. Dystynkcji nauki od pseudonauki; III. Refleksyjnego wyszukiwania, zdobywania i oceniania informacji w kontekście ich prawdopodobnej zasadności (przykładowo zgodnie z wagą naukowej rzetelności badań, od meta analiz Cochrane Collaboration, poprzez badania ilościowe i jakościowe., na niepotwierdzonych dowodach anegdotycznych kończąc). Efektem pracy studenta będzie praktyczne zastosowanie zdobytych umiejętności krytycznej ewaluacji twierdzeń dotyczących skuteczności i zasadności terapii pseudonaukowych i antynaukowych. W trakcie zajęć - poprzez wykorzystanie narzędzi krytycznego myślenia w trakcie tychże poznanych w przygotowanej przez siebie prezentacji/pracy pisemnej dekonstruujacej wybrany przez studenta temat wykraczający poza tematykę zajęć tudzież do niej nawiązujący. Poza blokiem zajęć - w zależności od oceny i osądu studenta.