Metody odwzorowania i projektowania elementów i konstrukcji bioinżynierskich. Korzystanie z programów do płaskiego i bryłowego modelowania elementów i konstrukcji, zadawania obciążeń i utwierdzeń oraz wyznaczania naprężeń, odkształceń i przemieszczeń metodą elementów skończonych. Analiza konstrukcji bioinżynierskich w aspekcie funkcjonalnego kształtu, przenoszonych obciążeń i wytężenia. Zapoznanie z podstawowymi zaletami metody elementów skończonych którymi są możliwość uzyskania wyników dla bardzo skomplikowanych kształtów, bez konieczności prowadzenia skomplikowanych i długotrwałych obliczeń analitycznych, co pozwala uniknąć konstruowania prototypów i równocześnie obniżyć koszty. Przedstawienie wad w postaci dużego zapotrzebowania na moc obliczeniową komputera spowodowane podziałem obszaru na coraz mniejsze elementy oraz nakładające się błędy wynikające z zaokrąglania.

Przykładowa tematyka projektów: Podnośnik pacjenta; Balkonik krocząco stały; Chodzik czterokołowy; Klękosiad; Orteza kolanowa sztywna; Rotor rehabilitacyjny; Ławeczki do ćwiczeń mięśni brzucha i grzbietu, bioder; Pionizator pacjenta; Urządzenie do rehabilitacji kończyny górnej; Poręcze do nauki chodzenia.