słownik

Raną nazywamy wszystkie uszkodzenia tkanek, którym towarzyszy przerwanie ciągłości powłok ciała (skóry, błon śluzowych)

powstaje w wyniku działania ostrego, tnącego narzędzia (nóż, brzytwa). Ma najczęściej przebieg prosty, nie sięga głęboko. Brzegi rany ciętej są gładkie, równe, a otaczające tkanki nieuszkodzone. Przy przecięciu tętnic powierzchownych obficie krwawi. Po chirurgicznym zaopatrzeniu rana cięta goi się z pozostawieniem niedużej blizny

powstaje w wyniku ugryzienia przez człowieka lub zwierzę. Tkanki są zwykle poszarpane, a rana goi się źle wskutek zakażenia bakteriami z jamy ustnej

powstaje w wyniku działania w głąb ostro zakończonego narzędzia (gwóźdź, bagnet, pręt, nóż). Charakteryzuje się niedużym otworem wkłucia i sięgającym w głąb wąskim kanałem (może uszkadzać narządy wewnętrzne - szczególnie niebezpieczne są rany kłute klatki piersiowej i jamy brzusznej). Czasami występuje otwór wykłucia, gdy narzędzie przebije ciało na wylot. Rana kłuta obficie krwawi na zewnątrz w momencie usuwania narzędzia zadającego ranę. Następnie, wskutek zamknięcia wąskiego kanału rany, krwawienie zewnętrzne może ustać, ale krew nadal może wynaczyniać się wewnątrz rany. Krwawienie wewnętrzne oraz obecność ciał obcych w głębi rany sprzyjają rozwojowi zakażenia. To z kolei utrudnia gojenie rany i doprowadzić może po zagojeniu do utworzenia rozległej blizny

powstaje w wyniku najsilniejszego urazu (tępe narzędzie godzące z bardzo dużą siłą prostopadle do powierzchni ciała - przygniecenie, przejechanie, upadek z wysokości na twarde podłoże). Charakteryzuje się bardzo silnym bólem, niewielkim krwawieniem oraz często rozległym uszkodzeniem okolicznych i leżących głębiej tkanek (złamanie lub zmiażdżenie kości)

jest wynikiem wzajemnego oddziaływania pocisku i uszkodzonych tkanek ustroju. Cechą charakterystyczną ran postrzałowych jest obecność zmian morfologicznych i czynnościowych w tkankach odległych od pierwotnego kanału. Około 40% ran postrzałowych występuje wraz ze złamaniem kości. Rany postrzałowe dzieli się na:
- przestrzałowe: charakteryzujące się występowaniem otworu wlotowego, kanału rany i otworu wylotowego
- ślepe: charakteryzujące się występowaniem otworu wlotowego i kanału rany, który kończy się ślepo pociskiem
- styczne: przebiegające w postaci bruzdy po powłokach ciała (pocisk nie wnika w głąb)

powstaje w wyniku działania ciężkiego narzędzia o ostrej krawędzi (siekiera, tasak), godzącego z dużą siłą - prostopadle lub skośnie do powierzchni ciała. Ma charakter rany ciętej, ale jest od niej większa i głębsza. Powoduje rozległe uszkodzenia tkanek głębiej położonych

powstaje w wyniku działania zakrzywionego narzędzia o tępej krawędzi (hak, bosak), godzącego skośnie lub stycznie do powierzchni ciała. Ma nieregularny kształt i poszarpane, nierówne brzegi. W głębi rany widać niekiedy strzępy oderwanych tkanek. Wskutek zakażenia wywołanego przez obecność zniszczonych, obumarłych tkanek rana goi się źle i pozostawia dużą bliznę

powstaje w wyniku działania tępego narzędzia (młotek, kamień, cegła) godzącego z dużą siłą prostopadle do powierzchni ciała. Charakteryzuje się nierównością brzegów otartych z naskórka nieregularnym kształtem oraz uszkodzeniem otaczających tkanek (stłuczenie, obrzęk i siniec)

powstaje w wyniku ukąszenia przez jadowite węże lub owady. Charakteryzuje się jednoczesnym uszkodzeniem tkanek i wprowadzeniem do nich substancji trujących