Z Skrypty dla studentów Ekonofizyki UPGOW
Obligacja ze stałym kuponem
Mamy obligację, której emitent zobowiązuje się do płacenia odsetek regularnie raz do roku i zamierza zwrócić zaciągnięte zobowiązanie (wartość nominalną) w chwili wykupu, na koniec życia zobowiązania. Wartość takie obligacji dane jest wzorem
\(\ P_o=\sum\limits_{i=1}^n\frac{C}{(1+r)^i} +\frac{P_N}{(1+r)^n},\)
który możemy zaimplementować jako funkcję w matlabie:
function P0=Bond_Fair_Price(PN,r,C,n) P0 = sum ( C./(1+r).^[1:n] ) + PN/(1+r)^n; endfunction
Proszę zwrócić uwagę na frangment:
C./(1+r).^[1:(n-1)]
który tworzy wektor o elementach będących funkcją wskaźnika \(\frac{C}{(1+r)^i} \) dla \(i=1..(n-1)\).
Dysponując tą funkcją przykład ze skryptu Instrumenty Rynku można przeliczyć wywołując:
octave:157>P0=1 octave:157>PN=100 octave:157>r=0.07 octave:157>C=6 octave:157>Bond_Fair_Price(PN,r,C,2) ans = 98.192
W przypadku m wypłat kuponu w jednym roku mamy
function P0=Bond_Fair_Price_multi(PN,r,C,n,m) P0 = sum ( (C/m)./(1+r/m).^[1:n] ) + PN/(1+r/m)^n; endfunction
a w przypadku kapitalizacji ciągłej mamy:
function P0=Bond_Fair_Price_cont(PN,r,C,t) P0 = sum ( (C)*exp(-r*t) ) + PN*exp(-r*t(length(x)) endfunction
Stopa zwrotu w terminie do wykupu (Yield to maturity)
Mamy równanie na wartość obligacji po n latach z m okresami wypłaty kupona:
\(\ P_o=\sum\limits_{i=1}^n\frac{C_i/m}{(1+r/m)^i} +\frac{P_N}{(1+r/m)^n}\)
i chcemy rozwiązać je na stopę r.
W tym celu przepiszmy do postaci:
\( P_0 (1+r/m)^n -\sum\limits_{i=1}^{n-1} \frac{C_{n-i}}{m}(1+r/m)^i + (-\frac{C_n}{m}-P_N) =0 \)
Czyli mamy wielomian stopnia n-tego na \((1+r/m)\) o współczynnikach:
\[ \displaystyle a_n=P_0\] \[ a_i=-\frac{C_{n-i}}{m}\] dla i=2,3,...,n-1 \[ a_0=-\frac{C_n}{m}-P_N\]
Analitycznie nie ma ogólnych wzorów na pierwiastki wielomianu dowolnego stopnia, ale instnieją procedury numeryczne, które bardzo dobrze wykonują to zadanie.
function r=YTM(P0,PN,m,n,C) a = [P0, -1/m*fliplr(C)(2:length(C)), -C(n)/m-PN ]; myroots=roots(a); r= ( max( myroots(find( imag(myroots)==0 )) ) - 1)*m; endfunction
Proszę zwrócić uwagę na dwie techniki:
- wektor współczynników wielomianu jest generowany stosując kod wektorowy a w tym między innymi funkcję fliplr odwracającą wektor (x(i)=x(-i))
- roots(a) wylicza pierwiastki wielomianu. Jest ich więcej niż potrzeba i część z nich jest zepspolona. Chodzi nam o największy pierwiastek rzeczywisty. W celu jego wybrania używamy funkcji find i max.
Dla przykładu policzmy stope 'r' dla pewnych zadanych wartości cen obligacji przy założeniu stałości kuponu (stąd C=5*ones(4)):
octave:211> r=YTM(100,186,1,4,5*ones(4)) r = 0.20831
Duration według Macaulay’a
Duration obligacji przy kapitalizacji dyskretnej jest średnią ważoną czasów transakcji z wagami proporcjonalnymi ich zdyskontowanej wielkości (PV). Mamy więc wzór na wartość obligacji (fair price):
\(P_0=\sum\limits_{i=1}^n\frac{C_i}{(1+r)^i} +\frac{P_N}{(1+r)^n}\)
\(D=(\sum\limits_{i=1}^n i\frac{C_i}{(1+r)^i} +n\frac{P_N}{(1+r)^n})/P_0\)
Wzór ten można zaimplementować w następujący sposób jako funkcję w matlab/GNU Octave:
function [Duration,P0]=Duration(PN,r,C,n) P0 = sum ( C./(1+r).^[1:n] ) + PN/(1+r)^n; Duration = (sum ( C./(1+r).^[1:n].*[1:n] ) + n*PN/(1+r)^n )/P0; endfunction
Dla przykładu zbadajmy kilka podstawowych własności Duration:
Wiemy, że dla obligacji bezkuponowych duration jest równe czasowi wykupu. I rzeczywiście:
Duration(100,0.1,0,7) ans = 7
Zobaczmy jak zachowuje się Duration przy różnych wartościach stopy procentowej w zależności od terminu lokaty.
r=linspace(0.1,0.5,5) for j=1:length(r) for i=1:20 d(i,j)=Duration(100,r(j),6,i); endfor endfor plot(1:20,d)